De Odyssee van het gezin Müller-Groten

Een ongelooflijke familietragedie van Duits, Nederlandse, Belgische en Europese geschiedenis. Hoe mijn Duitse familie van moeders zijde een Odyssee van nagenoeg 10 jaren moest doorstaan en wat er daarvóór, tijdens en erná allemaal aan rampspoed op hun weg kwam. Opa (*1880), oma en negen kinderen. Het verhaal met name tussen 1940 en 1950. Eind 1940 kreeg mijn opa van de toenmalige Minister van BZ, Martin Bormann, vanuit Berlijn een schrijven: het gezin moest het dun bevolkte Eifel-dorpje Dahlem verlaten. Alle bezittingen werden verbeurd verklaard, óók hun huis. Zij moesten noodgedwongen hun Heimatland verlaten. Ook als oudste familie in dat dorpje. Opa weigerde de toen geldende "vlag" te tonen en werd per rechtbank veroordeeld en door plaatselijke Nazi's onder valse verklaringen gedenuncieerd. De honderden documenten, waaronder vele brieven, vormen de basis voor dit verhaal. Drie jaar heb ik besteed aan rubriceren, documenteren, schrijven. Wieso, weshalb, warum? Dat lees je op zo’n 184 pagina’s, inclusief toelichtingen op het politiek gebeuren van die tijd op wereldvlak, inclusief thema "Heimatvertriebene Deutsche".